Er valt inderdaad niets te lachen als op één dag je vriendin het uitmaakt, je show wordt gecanceld en je van de dokter hoort dat je botkanker hebt. Het overkomt de ooit succesvolle stand-up comedian Kasper Berntsen, die zich met frisse tegenzin aanmeldt bij een praatgroep van mede-kankerpatiënten. Met ondersteuning van zijn jeugdvriend en manager, die overigens zelf ook met een levensvraagstuk worstelt, krabbelt Kasper moeizaam overeind en blijkt zijn carrière als komiek juist door zijn ziekte een oppepper te krijgen.
Zijn grappen zijn inderdaad meestal niet erg leuk. Maar langzamerhand ontpopt Kasper zich tot een liefdevolle man die geen tijd heeft voor bullshit. Door de situatie met zwarte humor te benaderen, weet hij zijn lotgenoten in de praatgroep op te fleuren. De eindscene is knap theatraal, maar juist dan begint bijna het hele publiek te snotteren. Want hoewel deze film alle ingrediënten in zich heeft om een tamelijk foute film te zijn, is het juist een heel fijne. Zakdoekje mee.
Hoogste score van dit seizoen in het filmhuis tijdens ons minifestival van 5 november, de Sneker Filmliefde, met een 9.4. Tijdens de Filmwinter 8,9. verschil moet er zijn.
Odd-Magnus Williamson, Sara Khorami