In de eerste helft van de film (getiteld Son) maken we kennis met weduwe Leila, moeder van de 12-jarige zoon Amir en het 2 jaar oude dochtertje Munes in het huidige Iran. Zij kan nauwelijks rondkomen van haar baantje in de fabriek. De dingen zijn somber en ze worden alleen maar somberder als Leila gedwongen wordt een onmogelijke keuze te maken. De buschauffeur Kazem heeft haar ten huwelijk gevraagd, maar hij heeft een dochter van ongeveer dezelfde leeftijd als Amir. Volgens een Iraanse religieuze traditie is het niet toegestaan dat Amir en dit meisje samen in hetzelfde huis wonen, omdat er iets onislamitisch zou kunnen gebeuren. Iets seksueels. De man eist dat Amir ergens anders gaat wonen totdat zijn dochter is getrouwd. Dat kan echter een paar maanden of misschien wel een paar jaar duren. In de tweede helft van de film (getiteld Mother) verschuift de aandacht naar de zoon Amir. Een rustige, observerende jongen, die voelt dat zijn moeder het moeilijk heeft en dat de traditionele druk op haar enorm is. Leila is trots dat haar zoon stilletjes accepteert dat ze van elkaar worden gescheiden. Maar stilletjes betekent in dit geval ook letterlijk “stilletjes”. Hij verandert in een gesloten, nauwelijks sprekende persoon die bruist van woede en teleurstelling. Het offer dat Amir moet brengen is hartverscheurend. Evenals dat van zijn moeder. Onvoorstelbaar moedig is de 45-jarige regisseuse Mahnaz Mohammadi. Dertien jaar geleden werd ze voor het eerst gearresteerd toen ze met een groepje vrouwen protesteerde tegen de arrestatie van vrouwenrechtenactivisten. Sindsdien maakt de Iraanse overheid haar leven tot een hel. In 2014 werd ze om haar kritische documentaires veroordeeld tot vijf jaar gevangenisstraf wegens ‘het in gevaar brengen de nationale veiligheid’ en ‘propaganda tegen het regime’. In een interview vertelde ze: “ Ik raakte gedesoriënteerd door de folteringen. Ik heb mezelf daar verloren, in een cel van anderhalf bij twee meter. Het was angstaanjagend. Drie keer hebben ze me meegevoerd om me op te hangen”. Dat Mohammadi toch weer een film kon maken, is te danken aan de verdeeldheid binnen het Iraanse regime. Ze wordt gesteund door een hervormingsgezinde fractie. Maar hoelang nog is de grote vraag.

Cast

• Mahan Nasiri,
• Raha Khodayari,
• Reza Behbudi